1401\08\07 19:45:06
2 کارشناس اقتصادی معتقدند که اغلب هزینه ها برای زندگی در شهرهای بزرگ، متوجه بخش تهیه مسکن است.
اخیرا فرامرز توفیقی ، رییس کمیته دستمزد کانون شوراهای اسلامی کار اعلام کرد که خط فقر نسبی خانوارها در ایران به ۱۸ میلیون و ۲۹۰ هزار تومان رسیده است و بدنه جامعه کارگری ایران از منظر معیشت مانند بیماری است که با ۱۰درصد قلبش زندگی می کند.
حال با چنین شرایطی، با دو کارشناس و پژوهشگر اقتصادی به گفت و گو نشستیم تا ببینیم برای زندگی معمولی در شهرهای بزرگ و کوچک چقدر باید هزینه شود و اگر چنین نشد، چه آسیب هایی متوجه جامعه خواهد شد.
سید مصطفی صفاری، کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه با وضع اقتصادی کنونی، ممکن است یک فرد با 30 میلیون تومان درآمد، یک فرد فقیر به حساب بیاد و همان فرد در یک طبقه اجتماعی دیگر، بسیار ثروتمند باشد، گفت: به طور کلی در شهرهای بزرگ، بیشترین هزینه خانوار مربوط به تامین مسکن است. با افزایش اجاره بهای مسکن که امسال رخ داد، کسی که خانه دارد، به اندازه 50 درصد، جلوتر از کسی است که خانه ندارد. همچنین، برای 50 درصد باقی مانده هزینه خانوار، 25 درصد مربوط به هزینه های غیر خوراکی از جمله پوشاک و حمل و نقل و 25 الی 30 درصد هم مربوط به مواد غذایی می شود.
وی در ادامه افزود: در شهرهای کوچک و روستاها، این رقم 50درصد برای تامین مسکن و 50 درصد برای خوراک در نظر گرفته می شود؛ بنابراین برخلاف شهرها، افزایش قیمت مواد غذایی در شهرهای کوچک، فشار بیشتری به خانوار وارد کرد.
صفاری در ادامه افزود: جوان هایی که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند، به دلیل قیمت بالای مسکن، توانایی تامین خانه و به تبع آن، تشکیل خانواده را ندارند و این مهم باعث می شود جوانان زندگیِ به تنهایی را برگزینند. دولت باید برای این مهم برنامه ریزی کند.
برای مثال نمی توان سالانه یک میلیون متقاضی مسکن داشت و فقط 200 هزار واحد مسکونی ساخته شود. باید برای این مهم تفکرمان متمرکز باشد و به جای دادن وام برای خرید مسکن، وام برای ساخت مسکن پرداخت شود. باید به سازنده ها بگوییم وام می دهیم و شما بسازید و هرکسی آن خانه را خرید، آن ها این وام را پرداخت کنند.
همه دنیا این کار را می کنند و به تولید مسکن وام می دهند نه برای خرید. این وامی که در حال حاضر برای خرید مسکن داده می شود موجب تولید نمی شود و صرفا تورم زاست بنابراین، این مهم خودش تورم زاست.
24تعمیر ارائه خدمات تعمیر و نصب یخچال و فریز، ساید بای ساید، کولر گازی، پکیج گرمایشی در تهران با تعرفه نمایندگی .
همچنین احسان سلطانی، تحلیلگر و پژوهشگر مسائل اقتصادی، با اشاره به اینکه برای داشتن یک زندگی در حد متوسط در شهر تهران برای یک خانواده دو نفره، به طور میانگین، ماهیانه حداقل 15 میلیون تومان باید هزینه کرد، گفت: اگر این خانواده، یک خانه با متراژ متوسط (حدود 70 متر مربع)، در مرکز شهر اجاره کند، این هزینه ها به حدود 30 تا 40 میلیون در ماه نیز می رسد. اگر همین شرایط را در دیگر شهرهای بزرگ در نظر بگیریم، از این مبلغ، 5 الی 10 میلیون تومان کسر می شود. همچنین در شهرهای کوچک که اجاره خانه پایین است، این رقم به صورت ماکسیمم، به 15 میلیون تومان می رسد.
وی در ادامه افزود: چنین شرایطی، آسیب های اجتماعی زیادی را در پی خواهد داشت.
فقر مواد غذایی و در پی آن فقر بهداشتی، زندگی را به یک کابوس تبدیل می کند. شما تصور کنید خرابی یخچال یک خانه، برای خانواده به یک فاجعه تبدیل می شود. این پژوهشگر اقتصادی با اشاره به اینکه اکنون بیش از 50 درصد جامعه ایرانی اجاره نشین هستند، گفت: همچنین بیش از 30 درصد مستاجران ناچار به جا به جایی ناخواسته از محله های بهتر به محلات پایین تر شده اند. حال تصور کنید یک دانش آموز کم سن و سال که در یک محیط نسبتا خوب بزرگ شده است، ناچار به ترک محل زندگی و تحصیلش می شود.
این دانش آموز، دوستان و روابط اجتماعی اش را از دست می دهد و به سبب آن، احساس ناامیدی به او دست می دهد. این ها منجر به نابسامانی ها و آسیب های اجتماعی می شود.
احسان سلطانی با اشاره به اینکه شوک های نرخ ارز که هنوز هم ادامه دارد، آثار مخرب زیادی بر جامعه ایرانی دارد، گفت: این روزها، دلارهای دولتی تنها با ارائه کارت ملی در صرافی ها به راحتی قابل دسترسی هستند. کسانی که اندک سرمایه ای دارند، آن را تبدیل به دلار می کنند و در گوشه خانه، از آن نگهداری می کنند.
با این وجود برای مثال در ترکیه، نیمی از سپرده های مردم ارزی است.
این تحلیلگر و پژوهشگر مسائل اقتصادی در پایان افزود: این روزها، اعتماد ملی از بین رفته است و دولت باید مردم را نسبت به عملکرد خود مطمئن کند تا سرمایه مردم در گردش در نظامی مالی کشور باشد. اگر بی اطمینانی و بی ثباتی در حوزه اقتصاد در کشور ادامه پیدا کند طبیعی است که شرایط کشور، روز به روز وخیم تر خواهد شد. اگر این روزها اعتراضاتی شکل می گیرد، بخش اعظمی از آن به دلیل مسائل اقتصادی و فقر است.
