سحابی سر اسب که مملو از ستارگان درخشان است، حالا در تصویر روز ناسا بدون ستارگان به نمایش گذاشته شده است.

سحابی سر اسب در صورت فلکی «شکارچی» تنها نیست.

نوردهی عمیق نشان می‌دهد که در سمت راست قسمت مرکزی این سحابی مجموعه وسیعی از غبار و گاز درخشان وجود دارد.

تصویر روز ناسا که سحابی سر اسب را بدون ستارگان آن به نمایش گذاشته است، جزئیات حیرت‌انگیزی از ستون‌ها و نواحی مملو از گاز و غبار را به نمایش می‌گذارد. این نواحی توسط بادهای ستاره‌ای و ابرنواخترهای دیرینه در طی سال‌ها به وجود آمده‌اند. سحابی شعله به رنگ نارنجی درست در سمت چپ تصویر قابل مشاهده است.

دانشمندان برای آنکه این ناحیه را به خوبی در معرض دید قرار دهند، با هدف برجسته کردن غبار و گاز که در علم اخترفیزیک اهمیت بالایی دارند، ستارگان را به صورت دیجیتالی حذف کردند، اگرچه «Alnitak» یک استثنای قابل توجه است که در قسمت بالایی سحابی شعله دیده می‌شود.

سحابی سر اسب در فاصله 1500 سال نوری از زمین و در صورت فلکی شکارچی قرار دارد. این سحابی در کاتالوگ‌ها با کد «B33» شناخته می‌شود.

این سحابی در سال 1888 توسط «ویلیامینا فلمینگ» کشف شد. اکنون اخترشناسان می‌دانند این سحابی حدود 3.5 سال نوری وسعت دارد.

این سحابی به علت ظاهر خاص خود یکی از معروف‌ترین و در عین حال ساده‌ترین‌ سحابی‌ها از نظر شناسایی است. تلسکوپ‌های متعددی تاکنون موفق به تصویربرداری از این سحابی شده‌اند تا اخترشناسان آن را با دقت بالایی مورد مطالعه قرار دهند.

نواحی که در این تصویر با رنگ قرمز تیره نشان داده شده‌اند، عمدتا گاز هیدروژن یونیزه شده هستند. غلظت سنگین ابرهای غبار در ناحیه سحابی سر اسب منجر به ایجاد بخش‌های کدر و شفاف شده است.

تاریکی این سحابی عمدتا به دلیل غبار غلیظی است که نور ستارگان در پشت آن مسدود می‌شود.