1403\01\18 14:20:07
کردونی، کارشناس آسیبهای اجتماعی: جمعیت زیر خط فقر دوبرابر و شاغلین زیر خط فقر ۵ برابر شدند/ مهار آسیبهای اجتماعی کارگران نه نان دارد نه نام! بازار مالیروزبه کردونی (کارشناس حوزه آسیبهای اجتماعی، رئیس سابق مرکز پژوهشهای تامین اجتماعی و مشاور اسبق وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی) گفت: باتوجه به اینکه جامعه زیر خط فقر ما چه در سطح کلان کشور و چه در درون جامعه کارگری و کارمندی و روستایی افزایش یافته، و باتوجه به اینکه کرونا در حوزههای اشتغال و فضاهای کار ما تاثیر داشته است، دیگر میتوان این تحلیل را مطرح کرد که امروز نسبت دو سه سال قبل، مشکلات و آسیبهای اجتماعی ما در حوزه کارگری تشدید شده است.
به گزارش خبرآنلاین، روزبه کردونی گفت: حوزه آسیبهای اجتماعی و مسائل مبتلابه اجتماعی ما و پرداختن به آن (به ویژه درباره کارگران) حوزهای فاقد «نان» و «نام» است.
مسئله آسیبهای اجتماعی از قبیل اعتیاد، بزهکاری، طلاق، خودکشی و خشونت یکی از مشکلات مبتلابه جامعه و جامعهی کارگری و به ویژه بخش جوان است. اینکه این آسیبها چه منشاء اجتماعی یا اقتصادی و فرهنگی مشخصی دارد و اینکه شدت آن تا چه اندازه است، سوالاتی است که عمدتاً کارشناسان کمتر با تمرکز بر کارگران به آن پرداختهاند. در این رابطه با روزبه کردونی (کارشناس حوزه آسیبهای اجتماعی، رئیس سابق مرکز پژوهشهای تامین اجتماعی و مشاور اسبق وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی) سوالات خود را در میان گذاشتیم: وزن آسیبهای اجتماعی در زندگی روزمره کارگران ایران به چه میزان است و آیا میتوان گفت در این بخش از جامعه آسیبها عمدهتر است؟ برای پاسخ به این سوال ابتدا باید این مطلب را توضیح دهیم که وقتی از آسیبهای اجتماعی در میان کارگران صحبت میکنیم، پیش از هرچیزی اول در حال صحبت کردن دربارهی خودِ پدیدهی «آسیبهای اجتماعی» هستیم.
SearchBiz ارائه اطلاعات جامع در مورد فروش، اجاره، مشاوره و اجرا، تعمیرات و سرویس در حوزه صنعت و تولید در کشور.
یعنی به عبارت بهتر وقتی درباره این موضوع سوال میکنیم که «وضع آسیبهای اجتماعی در میان کارگران تا چه حد جدی است؟» قبل از آن باید به این سوال پاسخ بگوییم که اساساً شدت و گسترش و وضع آسیبهای اجتماعی در کل جامعه ایرانی در چه موقعیتی قرار دارد تا بتوانیم در قیاس با این تصویر، وضعیت آسیبها در بین کارگران را مورد سنجش قرار دهیم. ایلنا نوشت:من بر این باور هستم که حوزه آسیبهای اجتماعی و مسائل مبتلابه اجتماعی ما و پرداختن به آن (بهویژه درباره کارگران)، حوزهای فاقد «نان» و «نام» است، لذا در حوزه سیاستگذاری ما نیز به همین دلیل محلی از اعراب ندارد. برای مثال، در حوزه آسیبهای اجتماعی شما امکان بدست آوردن یک موقعیت خاص اقتصادی را ندارید.
مثلا وقتی شما متولی یک بخش عمرانی و صنعتی در کشور بشوید، شاید چند سد و جاده و کارخانه و مرکز درمانی و. . بسازید، هم ارتباطات مالی و اقتصادی خوب پیدا میکنید و هم تا پایان عمر میگویند فلان مجموعه از پروژهها را آن مسئول خاص ساخت.
در حوزه اقتصادی نیز در خوشبینانهترین حالت شما میتوانید بالاخره یک سرمایهگذار پیدا کرده و ارتباط بگیرید یا عدهای را استخدام کنید، اما در حوزه اجتماعی و بهویژه آسیبهای اجتماعی، چنین شرایطی وجود ندارد.. .